In deze reeks schrijven medewerkers van Navaio over wat hun bezighoudt. Vorig week was Marten van der Mark de tweede met zijn blog “Mindset”. Hij gaf het stokje door aan Cedric Baas, Projectmanager en Agile Coach bij Navaio. Lees nu zijn blog: Zorg. 

Dit onderwerp kon natuurlijk niet ontbreken in deze serie. Persoonlijk had ik nooit verwacht dat de Zorg voor mij een onderwerp voor een blog zou zijn, maar de coronacrisis verandert iedereen. 

De Zorg is iets waar mijn gezin en ik gelukkig maar heel weinig mee te maken hebben. Naast de reguliere APK bij de tandarts en af en toe de fysiotherapeut hebben we nauwelijks professionele zorghulp nodig. Iedereen in Nederland heeft in de afgelopen periode inkijk gekregen in de Zorg, van geïsoleerde ouderen in de verzorgingstehuizen tot coronapatiënten in buikligging op de IC en de verschillende soorten gezichtsmaskers die je wel of niet mag gebruiken. 

In de eerste periode van de coronacrisis nam ik al het nieuws omtrent corona in de Zorg ter kennisgeving aan, maar na verloop van tijd merkte ik dat ik langer stil bleef staan bij de problematiek. Dit kwam niet alleen door de shockerende beelden die we iedere dag voorgeschoteld kregen, maar met name door het besef dat iets wat ik altijd als vanzelfsprekend beschouwde opeens niet zo vanzelfsprekend meer was. Krijg ik nog wel de zorg die ik of je naasten nodig hebben mocht het zover komen? Dit was opeens geen zekerheid meer. Komt er een tweede of derde golf?  We konden het ons eind 2019 niet voorstellen dat we nu allemaal weten wat we hier mee bedoelen. Om toch een gevoel van zekerheid te krijgen bekeek ik dagelijks de RIVM grafieken met IC opnames en coronadoden. Was er al een effect van de maatregelen terug te zien in de cijfers, het gewenste “flattening the curve”? Valse zekerheid besefte ik na een paar weken, mensen en virussen laten zich niet leiden door grafieken. 

Voor mij was het besef, dat gegarandeerde zorg niet vanzelfsprekend meer is, een echte eyeopener. We denken tenslotte dat we het met z’n allen toch best goed voor elkaar hebben in het veilige en voorspelbare Nederland. We zullen moeten wennen aan het idee dat er een iets minder veilige en voorspelbare toekomst voor iedereen in het verschiet ligt. Wat voor mij wel een gevoel van zekerheid heeft gegeven is de overtuiging dat de mensen in de Zorg er voor mij zijn mocht het nodig zijn. 

Ik geef het stokje over aan Etienne Verhoef, onze office manager.  

Cedric Baas