In deze reeks schrijven medewerkers van Navaio over wat hun bezighoudt. Vorige keer was Jorrit de Ruiter aan de beurt met zijn blog “Digitaal inbreken”. Hij gaf het stokje door aan Marten van der Mark, Marketing- en communicatie specialist.

Het maken van keuzes word je met de paplepel ingegoten. Al vroeg in je leven krijg je vragen waar je antwoord op moet geven. Wat wil je later worden als je groot bent? Op welke sport wil je? En wat wil je hebben voor Sinterklaas? Overal moet je een antwoord op hebben. Iets niet weten wordt vaak gezien als zwakte. Maar wat als je het gewoonweg nog niet weet wat je wil of welke keuze je moet maken?

‘Gewoon’ beginnen is ook een manier. Je begint gewoon met doen en dan zie je het wel. Dat is trouwens meestal hoe ik een kast in elkaar zet. Waar mijn vriendin vaak braaf van begin tot eind het instructieboekje leest, ga ik gewoon van start en dan zie ik wel. Ik kan je vertellen dat dit in de meeste gevallen niet altijd de beste strategie is. Gelukkig heb je al wel het eindpunt voor ogen. Een kast die af is en mooi rechtop staat. Maar wat als je ook niet weet wat je uiteindelijke doel is? Dit doet me denken aan een passage uit de film Alice in Wonderland, waar Alice verdwaald is en een pratende kat tegenkomt.

“Kunt u mij vertellen welke kant ik vanaf hieruit op moet?” begon Alice.
– “Dat ligt eraan waar je naartoe wilt” zei de kat.
“Het maakt me niet zoveel uit waar naartoe” zei Alice.
– “Dan maakt het ook niet uit welke kant je opgaat” antwoordde de kat.
“Zolang ik maar gewoon ergens kom…?” vroeg Alice.
– “Oh, maar dat kom je sowieso. Als je maar lang genoeg loopt.”

Alice heeft geen idee waar ze heen wil, dus dan maakt het ook niet uit welke keuze ze maakt. Ze heeft geen uiteindelijke doel voor ogen. En daar begint het allemaal. Een doel voor ogen hebben. Ooit zei een hoogleraar tegen mij “Het hebben van geen strategie, is ook een strategie“. Een mooie zin die ik regelmatig gebruik. Maar in het geval dat je strategische beslissing is om geen strategie te hanteren heb je hier goed over na gedacht. Het is een bewuste keuze.

En zo is het ook met cybersecurity. Je wilt de juiste, wel overwogen, keuzes maken. Op het juiste moment, wanneer de situatie daar om vraagt. Dit kan je alleen doen als je wel weet waar je heen wilt. Je hebt namelijk maar één budget wat je jaarlijks kan uitgeven. Met beperkte middelen jezelf zo goed mogelijk beschermen tegen dreigingen van buitenaf. Dat is waar het natuurlijk om draait.

Weten wat je eindpunt is en welke kant je op moet gaan om daar te komen is een zeer belangrijke kwaliteit geworden. Maar het pleit ook voor je om toe te geven dat je het zelf nog niet weet of dat je hulp nodig hebt bij dit besluit. Als je net als Alice niet weet waar je uiteindelijk naartoe wil, maakt het ook niet uit welke kant je opgaat. Uiteindelijk gebeurt er sowieso ‘iets’. Of dat ‘iets’ positief voor je uitpakt valt echter te betwijfelen.

Succes met het maken van jouw keuzes. Ik heb mijn keuze gemaakt en geef het stokje door aan Alex Reuvers.